تغذیه کودکان

کودکان در غذا خوردن هم مانند کارهای دیگر – سعی در نشان دادن استقلال خود دارند. آنها بزودی به شما ثابت خواهند کرد که بزور نمی توانید به آنان غذا دهید. در ضمن این نکته برای او هم روشن می شود که غذا خوردن مسئله ای است که مامان و بابا بیش تر از هر چیز دیگر نگرانش هستند. نگرانی غریزی والدین درباره غذا خوردن یا بی اشتهایی کودکشان کاملا طبیعی است. آنان می دانند، غذا خوردن در فواصل منظم و تنوع مواد غذایی در رشد و تکامل کودکان نقش بسیار مهمی را بازی می کند. بنابراین اگر وقت غذا، کودک به فکر بازیگوشی باشد یا از خوردن غذایی که به او می دهند، امتناع کند؛ والدین نمی توانند صبور باشند و بی تفاوت از کنار مسئله بگذرند چرا که تغذیه بچه مقوله ای عاطفی است. برای اینکه عواطف شدید پدر و مادر نسبت به غذا خوردن کودک به شکل مناسبی ابراز گردد، والدین باید قواعد و روال مشخصی را تعیین و حد و حدود و خط قرمزها را مشخص کنند تا غذا خوردن تبدیل به امری لذت بخش شود نه جنگی بی پایان.
شاید تغذیه کودک با توجه به در دسترس بودن موادغذایی مختلف کار راحتی به نظر برسد اما گاهی اوقات غذا دادن به بچه ها تبدیل به صحنه نبردی مداوم می گردد.
شما زحمت می کشید و مواد غذایی مناسبی را تهیه کرده و درست میکنید اما فرزندتان به آن لب نمیزند و در عوض به خوراکی های بی خاصیت یا نامناسبی مانند پفک، بیسکویت، شکلات، چیپس و نوشابه علاقه بسیار زیادی نشان داده و روزانه چندین نوبت آنها را از شما تقاضا می کند. به خاطر بسپارید؛ علاقه کودکان به شکلات، بستنی و بیسکویت مادرزادی نیست بلکه تهیه و در دسترس قرار دادن این نوع مواد غذایی و خوراکی است که از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. به عنوان مثال برای فرزندتان یک برش هلو می تواند به اندازه یک ظرف بزرگ بستنی لذت بخش باشد. بنابراین بجز چگونه غذا خوردن، نوع غذا را نیز به کودک آموزش بدهید. این شمایید که خوراک او را انتخاب و تهیه می کنید پس از همان بدو تولد، وی را به تغذیه مناسب عادت دهید تا رویه مناسبی را در زندگی در پیش بگیرد. تحقیقات ثابت کرده اند، اگر از همان ابتدا کودکان را به غذاهای کم چرب و کم نمک عادت دهید، احتمال ابتلای آنان به بیماری هایی نظیر فشارخون و افزایش میزان چربی خون در بزرگسالی، به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.